روایت دختر شهید طوسی از فقدان پدری که چیزی جبران جای خالی‌اش نشد/پدرم حق پدری را به درستی ادا می‌کرد

به گزارش تیتر شمال؛ سمیه قاسمی‌طوسی فرزند شهید محمدحسن قاسمی‌طوسی در حاشیه مراسم شانزدهمین یادواره ۴۳۶ شهید شهرستان نکا با محوریت سردار سرلشکر شهید محمدحسن قاسمی‌طوسی جانشین لشکر ویژه ۲۵ کربلا در هشت سال دفاع مقدس در مصلای نکا که با سخنرانی معاون پارلمانی رئیس جمهور برگزار شد؛ در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس به بیان سیره شهید پرداخت و اظهار کرد: در سی‌وپنجمین سالگرد شهادت سردار سرلشکر محمدحسن قاسمی طوسی و ۴۳۶ شهید شهرستان نکا قرار داریم و نام و یاد شهدا را گرامی می‌داریم.

وی با اشاره به خاطراتی از پدر شهیدش می‌گوید: خاطره من از پدر مربوط به زمانی است که در دوران ابتدایی بودم و انتظارتی که از پدر بزرگوارم داشتم مربوط به زمانی است که در کودکی به سر می‌بردم و خواسته‌های من در حد همان دوران بود و با توجه به سختی دوران جنگ و محدودیت زمانی که بعد از مدت زمان طولانی به منزل می‌آمدند؛ اما حق پدری را به تمام معنا و به درستی ادا می‌کردند.

 به یاد دارم که سعی می‌کردند نماز را با جماعت بخوانیم و بعد از نماز قرائت قرآن داشتیم و قرآن را آهنگین قرائت می‌کردند و گاهی در بین نماز تلفن زنگ می‌خورد و یا زنگ منزل به صدا درمی‌آمد و من نماز را رها می‌کردم و برای بازکردن درب منزل و یا پاسخ به تلفن می‌رفتم که برای من توضیح می‌دادند که در بین نماز نباید نماز را ترک کنم و آداب نماز را باید به جا آورم.

«من خیلی بابایی بودم و پدرم را دوست داشتم و فقدان و نبود پدر برای من جبران ناپذیر بود که چیزی جای خالی پدر را برایم پر نکرد.»

 گاهی اوقات برای تفریح با پدر در زمان جنگ می‌رفتیم و بازدید از مناطق جنگی داشتیم که رزمندگان ما با دلاورمردی از عراقی‌ها پس گرفته بودند و آبادان، خرمشهر، بستان، هویزه از جمله مکانی‌هایی بود که با پدر می‌رفتیم و دشمن بعثی آنجا جنایت‌های فراوانی را انجام داده بود که بعضا کودکانی را که پدر و مادر خود را از دست داده و رها شده بودند می‌دیدیم.

در بازدید از مناطق جنگی گاهی حمله هوایی می‌شد و چون در جاده بودیم جای امن ما در گوشه‌ای از جاده بود که در همین بازدیدها و حمله هوایی با فاصله به منطقه‌ای رسیدیم که بمباران شده بود و هواپیما بمب را بر سر گله گوسفندان و دختر بچه‌ای که همراه دام‌ بود ریخت، و مادرش این خاک را بر سرش می‌ریخت و پدر و مادرم از این خانوم دلجویی کردند و گفتند که در جبهه انتقام بچه‌های شما را می‌گیریم.

  یادم هست با دیدن این اتفاق داخل ماشین پدرم به مادرم گفتند: «دیدید که ما در جبهه هستیم و این دشمنان به کودکان و حتی دام رحم نمی‌کنند و چگونه انتظار دارید که من در مازندران باشم»…

در این عرصه‌ای که ما قرار داریم باید این باور را داشته باشیم که در کنار مردمی هستیم که لیاقت بهترین‌ها را دارند و جوانانی را از دست دادند که از بهترین‌های خانواده و از تئوریسین‌های جامعه و ناب‌ترین افراد انقلاب بودند که جان‌شان را برای این مردم دادند و باید با تمام توان در هر جایگاه و نقشی اثرگذار باشیم و گره از کار مردم باز کرده و دغدغه‌مند باشیم.

فرزند شهید طوسی که هم‌اکنون مدیرکل بانوان و خانواده استانداری مازندران هستند، ادامه می‌دهد: همه ما در برابر این مردم همیشه در صحنه وظیفه سنگینی داریم و باید ادای دین کنیم که این مردم همه هستی خود را در هر عرصه‌ای نقش‌آفرینی کردند و در حال حاضر و در شرایط فعلی و مشکلات با بسته‌های معیشتی به کمک نیازمندان شتافتند و کمک به این مردم در عرصه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی و مدیریتی وظیفه ماست که لیاقت بهترین‌ها را دارند.

اگر اعتقاد به شهدا وجود دارد باید سبک زندگی شهدایی در جامعه و در بین نسل جدید پیاده شود و سبک زندگی‌ها باید با فرهنگ شهدا همخوانی داشته باشد و با سبک و روش جدید، فرهنگ شهدایی وارد جامعه و زندگی‌ها شود.

انتهای پیام/