بانوان روستایی مازندرانی در مناطق ییلاقی نان مورد نیاز خود را در تنور محلی یا به گویش بومی «تَندیر» یا «تَنیرسر» که اغلب با چوب و گل ساخته می شود پخت کرده و این نان‌ها با شیر و زرده تخم مرغ و کنجد نیز آغشته می‌کنند نان‌ها محلی به دو صورت «قرص نان و پنجه کش» درست می‌شود.؛