کد خبر : 16202
تاریخ انتشار : شنبه ۶ آبان ۱۴۰۲ - ۱۰:۲۹
138 views

امید نیامد

امید نیامد
«امید» تک درنای سیبری که نامش با تالاب فریدونکنار گره خورده همه ساله این روزها مهمان مازندرانی ها می شد اما امسال تاکنون خبری از آن نیست و این سوال در بین فعالان محیط زیست به وجود آمده که آیا "‌امید"‌دیر نکرده است؟.


به گزارش تیتر شمال؛  امید، تنها بازمانده از جمعیت غربی درنای سیبری است که تا ۱۶ سال قبل با “آرزو”‌ همسرش برای زمستان گذرانی به تالاب فریدونکنار در مازندران می آمد. پس از شکار یا تلف شدن پرنده ماده که هنوز دلیل اصلی از دست رفتن آن به صورت واضح مشخص نیست، امید هرساله مسیر چند ۱۰۰ کیلومتری را بال می زند و به این خطه از شمال کشور می آید.

درک وضعیت خاص و ویژه امید باعث شده تا مردم مازندران به ویژه علاقمندان به حیوانات و حیات وحش، تقویم زندگی این تک درنای سیبری را ورق بزنند و زمان بازگشت یا فرود امید برایشان مورد توجه باشد.

به طور معمول از اواخر مهر ماه و روزهای ابتدای آبان ماه چشم ها به تالاب فریدونکنار دوخته می شود و محیط بانان وضعیت منطقه را کنترل می کنند تا اثری از حضور این پرنده را مشاهده کنند.

امروز ۶ آبان ماه است و هنوز خبری از درنای سیبری نشده و این واهمه را ایجاد شده که نکند امید هم به سرنوشت همسر خود دچار شده و سفر به سیبری سفری بی بازگشت برایش رقم خورده است.

تک درنای سفید سیبری برای رسیدن به مازندران باید مسیر پنج هزار کیلومتری از زیستگاه اصلی اش در سیبری را با گذر از روسیه، قزاقستان و آذربایجان طی کند. مدت ماندگاری امید در مازندران به طور معمول چهار ماهه است ولی سال گذشته پس از ۹۷ روز سفرش را پایان داد.

تالاب فریدونکنار زیستگاه زمستان‌گذرانی درنای سیبری غربی است و این پرنده برای مصون ماندن از سرمای سیبری می بایست به این تالاب بیاید اما امید هنوز به مازندران نیامده است.

“درنای امید” پنج آبان پارسال برای پانزدهمین سال متوالی در مازندران فرود آمد و در آن سال ۲روز زودتر نسبت به سال گذشته برای زمستانگذرانی به تالاب بین المللی فریدونکنار و سرخرود مهاجرت کرد و موجب خوشحالی علاقه مندان به محیط زیست و حیات وحش شد.

پاییز ۱۴۰۰ چهاردهمین سفر امیدِ تنها به مازندران آغاز شد و هفتم آبان در تالاب بین المللی فریدونکنار فرود آمد و یک هفته زودتر وارد مازندران شد تا دوره حدود چهار ماهه حضورش در این استان را بگذراند.

در سال ۱۳۹۹ هم در ۱۴ آبان ” امید ” به مازندران آمد و چشم دوستداران محیط زیست را روشن کرد. هر چند در آن زمان این پرنده ۲ هفته دیرتر از سال گذشته وارد مازندران شد و در آن سال دل نگرانی های زیادی برای دوستدارانش ایجاد کرده بود.

اما امید سال ۱۳۹۸ نگذاشت دوستدارانش خیلی چشم انتظار بمانند و زودتر از سالهای قبل تک درنای سفید سیبری به مازندران بازگشت و در ۲۹ مهر ماه در تالاب فریدونکنار فرود آمد که همان زمان شرایط مناسب آب و هوایی و فراهم بودن ذخیره غذایی کافی را به عنوان عاملی در یک ماه زودتر از سال‌های پیش آمدن این پرنده برای زمستان گذرانی در تالاب فریدونکنار عنوان شد.

با نگاهی به زمان های فرود این پرنده طی سالهای اخیر در مازندران زمان فرودش به تالاب فریدونکنار اندکی دیر و چشم انتظاری “‌رویا”‌ همسفر بلژیکی وی نیز ادامه دار شده است.

 

دلتنگی رویا

همسفر تک درنای سیبری در مازندران معروف به”درنای امید” در پانزدهمین سال تنهایی سفرش به تالاب بین المللی فریدونکنار ۶ بهمن پارسال با هماهنگی دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست کشور از کشور بلژیک به این منطقه منتقل شد و با رعایت پروتکل های لازم وارد منطقه فریدونکنار شد ابتدا در سازه رها سازی در محل زمستان گذرانی امید جای گرفت.

درناهای “امید” و “رویا” روز ۱۴ اسفند ماه پس از ۳۴ روز اقامت به صورت مشترک، تالاب بین المللی فریدونکنار را به سمت سیبری ترک کردند اما درنای بلژیکی مسیر را ادامه نداده و در منطقه ای در عباس آباد تنکابن در مازندران فرود آمد.

از آن تاریخ تاکنون درنای بلژیکی به فضای محیط بانی “اجاکله” شهرستان فریدونکنار منتقل شد و در آنجا زندگی می کند.

دُرنای سیبری که امید از گونه آنهاست و با نام علمی ‘گروس لئوکوجرانوس Grus leucogeranus ‘ شناخته می شود؛ پرنده‌ای در معرض خطر انقراض از خانواده درناهاست که قدی نزدیک به یک ‌و نیم متر دارد و فاصله دو بال آن بیش از ۲ متر است. این درنا بدنی یکدست سفید با پاهای بلند سرخ ‌رنگ دارد و منقار بلند سیاهی روی صورت قرمز رنگ آن نشسته‌ است.
درنای سیبری به طور تاریخی به سه جمعیت اصلی شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می‌شود. جمعیت مرکزی این گونه منقرض شده است و جمعیت غربی هم به گفته کارشناسان محیط زیست در صورت مرگ امید به طور قطعی منقرض خواهد شد.
جمعیت شرقی درنای سیبری که در واقع تنها گروه باقی مانده از این گونه است، تابستان را در شرق سیبری زادآوری کرده و برای زمستان‌گذرانی به شرق چین می رود. از اعضای این گروه بیش از سه هزار قطعه باقی‌مانده است. زیستگاه زمستانی تقریبا تمامی جمعیت این گونه دریاچه ‘ پویانگ ‘ در چین و اطراف آن است.
همه ساله در زمستان ۱۵۰ گونه پرنده زمستان گذران با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و ۵۰۰ هزار بال به تالاب و آبنبدان های مازندران از جمله تالاب بین المللی میانکاله می آیند.

منبع: خبرگزاری ایرنا

انتهای پیام/

برچسب ها :

ناموجود
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.