کارخانه کاغذ مازندران بعنوان اصلی ترین گزینه روی میز دولت برای بحث کاغذ تحریر است

به گزارش تیتر شمال؛ در دولت سیزدهم فصل جدیدی برای تولید کاغذ چاپ و تحریر آغاز شد،‌ حمایتی که در یک دهه گذشته از تولید این نیاز اساسی حوزه فرهنگ برداشته شده بود و سهم عمده‌ای از نیاز کشور با واردات کاغذ از کشورهای خارجی تأمین می‌شد و در نهایت با تأکید مقام معظم رهبری و پیگیری رئیس جمهور توجه به تولید داخلی کاغذ به این حوزه بازگشت و موجب شد چرخ تولید که به‌دلیل سیاست‌های نادرست دولت‌های قبل متوقف شده بود،‌ دوباره به گردش درآید.

دولت دو سال پس از ورود به بحث تولید کاغذ آذرماه سال جاری رسیدن به تولید مورد نیاز وزارت آموزش و پرورش برای تولید کتاب‌های درسی را در مراسمی در کارخانه چوب و کاغذ مازندران جشن گرفت و از آن با عنوان جشن خودکفایی کاغذ یاد کرد، موضوعی که البته مورد انتقاد برخی نیز قرار گرفت. کارشناسان بر این باورند که زمانی خودکفایی در تولید کاغذ تحریر معنا و مفهوم پیدا می‌کند که ما بتوانیم مطابق با نیاز واقعی کشور چیزی در حدود ۲۰۰ هزار تن تولید داخل را رقم بزنیم،‌ تولیدی که مداومت داشته باشد و با تغییر دولت‌ها خللی در آن وارد نشود.

* آقای نیک‌نژاد، ابتدا در مورد وضعیت کنونی کارخانه کاغذ مازندران به‌عنوان یکی از بزرگترین تولید کنندگان کاغذ در کشور و تولید  ۵۰ هزار تن کاغذ چاپ و تحریر در سالجاری توضیح فرمائید .

تأکیداتی که در دو سال اخیر بر بحث تولید کاغذ وجود داشته انگیزه‌ای برای مجموعه‌های تولیدی خصوصاً مجموعه چوب و کاغذ مازندران شده است، از سال ۱۴۰۰ با توجه به تغییراتی که رخ داد و توجه‌ها به حوزه تولید کاغذ چاپ و تحریر بود،‌ سعی کردیم همسو با برنامه‌های دولت به این حوزه ورود کنیم و یکی دو کار بزرگ در این یکی دو سال اتفاق افتاد.

اقدام اول تولید کاغذ مورد نیاز کتاب‌های درسی دانش‌آموزان بود که اقدام بزرگی بود، طبعاً جناب آقای روغنی هم تایید می‌کنند کارخانه مازندران از ابتدا برای تامین نیاز کتاب‌های درسی با توجه به نوع کاغذی که تولیدی می کنیم بود.

سال ۱۴۰۰ آغاز فعالیت پس از چند سال وقفه زده شد؛ در سال ۱۴۰۱ تقریبا ۷۰ درصد کاغذ مورد نیاز کتاب‌های درسی دانش آموزان کشور را که حدود ۳۰ هزار تن بود، تولید کردیم‌، برای اولین بار پس از سالها حدود ۴۲ هزار تن کاغذ چاپ و تحریر در مجموعه کارخانه کاغذ مازندران تولید شد و به بازار نشر کشور عرضه شد.

امسال هم با توجه به برنامه‌هایی که دیده شده؛ قرار بود ۱۰۰ درصد کاغذ مورد نیاز کتابهای درسی دانش آموزان در داخل تولید شود. بیش از ۸۵ تا ۹۰ درصد را مازندران متعهد شده و مابقی را مجموعه پارس و دیبای شوشتر تقبل کرده است. عمل به تعهد در برنامه ماست و تا امروز ۳۶ هزار تن کاغذ چاپ و تحریر در کارخانه مازندران تولید شده است.

از این میان ۲۰ هزار تن برای آموزش و پرورش ارسال شد و حدود ۱۵ هزار تن برای تنظیم بازار نشر کشور در اختیار ناشران و موسسات کمک آموزشی و کسانی که در بازار کاغذ مصرف می‌‌کنند‌، قرار گرفته است.

سرنوشت اختصاص ارز برای واردات مواد اولیه هنوز مشخص نیست

ورود کاغذ ایرانی کارخانه مازندران و کارخانجات دیگر به بازار موجب ایجاد ثبات قیمت‌ها نیز شده است‌، در یک مقطعی قیمت کاغذ تا یک میلیون و ۷۰۰ هزار تومان نیز رسیده بود؛‌ اما اکنون ثباتی که در بازار کاغذ مشاهده می‌کنیم، به واسطه ورود کاغذ تولید کارخانه‌های داخلی است. البته به جهت ثبات بیشتر قرار بود، ارز ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی نیز برای واردات مواد اولیه اختصاص پیدا کند که هنوز مشخص نیست چه میزان این اتفاق افتاده است.

برنامه ما تا پایان سال شامل تولید ۵۰ هزار تن کاغذ تحریر است و انشاالله به این برنامه دست پیدا خواهیم کرد و بخش اعظم آن ارسالی برای آموزش و پرورش است و بخش دیگر در حوزه نشر کشور و تنظیم بازار نشر کشور تخصیص پیدا می‌کند.

* چوب و کاغذ مازندران در بحث تولید داخل در دو سال گذشته به‌نوعی سدشکن بوده است و با وجود همه مشکلاتی که وجود داشت از جمله قطعی برق در تابستان و مشکلات در تأمین چوب از جنگل و مواد اولیه، توانست فاز نخست خودکفایی یعنی تولید کاغذ مورد نیاز برای آموزش و پرورش را محقق سازد،‌ برای ورود به فاز دوم خودکفایی قاعدتاً این انتظار وجود دارد که به ظرفیت اسمی تولید نزدیک شویم، ظرفیت اسمی تولید تحریر در کارخانه مازندران ۸۵ تا ۹۰ هزار تن است،‌ برای ورود به فاز دوم خودکفایی چه پیش‌نیازهایی مورد نیاز است؟

در امر تولید کاغذ در کشور نکته مهم مداومت بر تولید است، استراتژی دولت سیزدهم حمایت از تولید کاغذ برای رسیدن به خودکفایی است،‌ شاید تعاریف مختلفی از خودکفایی وجود داشته باشد،‌ خودکفایی در زمینه کاغذ چاپ و تحریر‌، کاغذ نشر یا کاغذ آموزش و پرورش.

نیک‌نژاد: نمی‌توانیم به ظرفیت اسمی تولید کاغذ تحریر در مازندران برسیم

اما ما در کارخانه‌ کاغذ مازندران نکته‌ای که پیگیر بوده و هستیم،‌ این است که چگونه می‌توان به ظرفیت اسمی تولید رسید، ظرفیت اسمی ما در حوزه‌ کاغذ چاپ و تحریر ۹۰ هزار تن است ولی عملا امکان رسیدن به این ظرفیت اسمی فراهم نیست،‌ حتی اگر همه‌ مشکلات ناشی از کمبود مواد اولیه، محدودیت‌های انرژی و… را نیز کنار بگذاریم، با وضعیت ماشین‌آلات‌، قطعات و لوازم پوششی مورد نیاز که تحریم است و عدم آبگرید و اورهال دستگاه‌ها عملا نمی‌توان به این ظرفیت اسمی رسید.

 ظرفیت عملیاتی تولید در مازندران تا ۷۰هزار تن است

حداکثر ظرفیتی که همکاران صنعت ما با توجه به واقعیت‌ها و محدودیت‌های موجود می‌توانند تولید کنند،‌ ۷۰ هزار تن است و بیشتر از ۷۰ هزار تن از کارخانه کاغذ مازندران نباید انتظار تولید کاغذ داشت.

ما اکنون ۵۰ هزار تن تولید را در برنامه داریم و هنوز یک ظرفیت ۲۰ هزار تنی با ظرفیت عملیاتی فاصله داریم،‌ که باید پر شود‌، این فاصله‌ ۲۰ هزار تن رقم اندکی نیست و می‌تواند بخشی از نیاز کشور را مرتفع کند، اما بزرگترین مشکلی که در برابر تولید این ۲۰ هزار تن وجود دارد،‌ اول محدودیت انرژی و دوم تامین مواد اولیه است.

در تابستان دو سال گدشته از ظرفیت ۲۹ مگاواتی، مصرف ما حول و حوش ۱۸ تا ۱۹ مگاوات بوده است یعنی عملاً یک خط ما از مدار خارج است.

وقتی این نکته را در نظر داشته باشیم که اگرچه تولید کاغذ تحریر سودده نیست، ولی برای استقلال کشور باید هزینه داد، این هزینه، هزینه‌ای‌است که ما به عنوان تولید کننده برای استقلال کشور می‌دهیم، طبیعتا دولت با توجه به برنامه‌ریزی که دارد به این نکته هم توجه دارد، که ما به عنوان یک شرکت دولتی باید بتوانیم مجموعه‌ بنگاه اقتصادی خود را نیزاداره کنیم،‌ پس ناچار هستیم محصول دیگری هم تولید کنیم که سودده باشد و بتواند هزنیه‌ها را تامین کند.وقتی که محدودیت انرژی داریم و ناچاراً‌ از یک خط استفاده می‌کنیم و تعهد به دولت و آموزش و پرورش هم داده‌ایم‌، مجبور می‌شویم خط دو را که کاغذ صنعتی تولید می‌کند،‌ خاموش کنیم،‌ این ما را در تامین اقتصادی شرکت دچار مشکل می‌کند.

بحث دوم بحث تأمین مواد اولیه است، طرح تنفس جنگل و منع برداشت چوب از چنگل از نیمه دوم دهه ۹۰ آغاز شد و تاکنون ادامه دارد،‌ متأسفانه در سال‌های گذشته همیشه بهره‌برداری از جنگل بیشتر از احیای آن انجام شده است،‌ وقتی کارخانه‌ای که به‌دلیل نوع مواد اولیه در نزدیکی جنگل و در شمال کشور راه‌اندازی می‌شود،‌ یکدفعه با قطع مواد اولیه سازگار با ماشین‌آلاتش مواجه می‌شود‌، قطعاً اتفاقات خوبی را شاهد نخواهد بود. حذف مواد اولیه مورد نیاز

کارخانه مازندران که از اواخر سال ۹۵ و سال ۹۶ شروع شد و چندسالی گریبان این کارخانه را گرفت، موجب شد کارخانه از مسیری که برایش در نظر گرفته شده بود،‌ دور شود.

 کاغذ مازندران نمی‌تواند حتی یک کیلوگرم از چوب‌ جنگل‌های شمال استفاده کند/ دست دیگران باز است

هم‌اکنون شرکت چوب و کاغذ مازندران در حالی که برداشت‌های قاچاق چوب از جنگل توسط دیگران انجام می‌شود و یا مزایده‌های مختلف برای برداشت چوب برگزار می‌شود و شرکت‌های تولید‌کننده مبلمان و …. با قیمت‌های بالاتر این مزایده‌ها را برنده می‌شوند،‌ امکان دسترسی به چوب را ندارد. منظور من نه برداشت درختانی که ایستاده در جنگل هستند و مشکلی ندارند،‌ بلکه چوب‌های شکست و افتاده است. چرا ما نمی‌توانیم یک کیلو از این چوب آلات استفاده کنیم؟ در حالیکه مبلغ قابل توجهی نیز از سازمان جنگل‌ها طلبکار هستیم.

همه ساختار دولت در خودکفایی کاغذ به میدان نیامده‌اند

اگر ساختار دولت در یک بخشی بر خودکفایی تاکید دارد، همه‌ بخش‌ها باید با یکدیگر دست به دست هم دهند، نمی‌شود که وزارت ارشاد به میدان بیاید، معاون اول رئیس جمهور به میدان بیاید و یک بخشی دیگر نیاید و کمک نکند. این تقاضای ماست اگر بخواهیم به آن ظرفیت عملی و اسمی ۷۰ هزار تن برای سال آینده برسیم،‌ باید این موانع برطرف شود.

رقمی که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای رسیدن به خودکفایی مطرح کرد، با ظرفیت مازندران،‌ دیبای شوشتر و … قابل انجام است.

* منظورتان ۸۰ هزار تنی است که وزیر فرهنگ و ارشاد مطرح می‌کند یا ۱۸۰ هزار تنی که آقای روغنی به‌عنوان نیاز اصلی کشور مطرح کرد؟ 

منظور من ۸۰ هزار تن است،‌ اما برای دستیابی به ۱۸۰ هزار تن طبیعتاً باید کارخانجاتی مثل زاگرس و… نیز به مدار بیایند. ظرفیت عملیاتی‌ ما در مازندران مشخص است، اگر بحث محدودیت انرژی در کارخانه کاغذ مازندران و بحث تامین مواد اولیه مرتفع شود، طبیعتا ما می‌توانیم بخش اعظمی از نیاز در حوزه‌ چاپ و نشر کشور را برطرف کنیم.

کاغذ مازندران در کیفیت با کاغذ بالک رقابت می‌کند

خوشبختانه کیفیت کاغذ مازندران نیز افزایش پیدا کرده است و تقریباً با کاغذ بالک رقابت می‌کند؛ به‌گفته دوستانی که استفاده کردند‌، در ماشین‌آلات حوزه چاپ بهتر از بالک جواب می‌دهد. البته گاهی ناشران گلایه‌هایی را از کاغذ ایرانی مطرح می‌کنند‌، ما هیچ وقت ادعا نمی‌کنیم که می‌توانیم کاغذی تولید کنیم که با آن براکنس ۹۰ درصد و کاغذ گلاسه‌ای که چاپ پذیری خیلی خوبی برای ناشران دارد،‌ رقابت می‌کنیم. ما در حد خودمان نیاز کشور را با این کاغذ برطرف می‌کنیم.

اثبات این ادعای من آمارهایی است که به هر حال هم شرکت چاپ و نشر و هم شرکت افست به واسطه یکی دو سالی که از ما کاغذ می‌گیرند،‌

ما بیشترین حجم تولید محصول (نه صرفا کاغذ تحریر) در کارخانه مازندران در سال‌ها و سنوات اخیر‌ سال‌های ۹۱ و ۹۲ داشتیم که بالاتر از ظرفیت اسمی در دو خط تولید شد.

در همان سال‌هایی که ما بالاترین میزان تولید در کارخانه مازندران در دو خط را داشتیم که بالاتر از ظرفیت اسمی حتی به ۱۸۵ تن رسیده بود، میزان تولید تحریر ما تحریر قابل استفاده در بازار ۳۸ هزار و ۵۰۰ تن بوده است.

سال ۱۴۰۱ بیشترین حجم تولید کاغذ تحریر در مازندران به ثبت رسید

با اینکه سال ۱۴۰۱ ما ۱۱۰ هزار تن تولید کل داشتیم، ۴۱ هزار و ۷۰۰ تن کاغذ تحریر تولید داشتیم. در زمانی که کارخانه کاغذ مازندران در اوج خود در تولید بود، مواد اولیه قابل استفاده در ساختارش بود، یعنی راش و ممرزی که قابلیت استفاده دارد،‌ در اختیار داشت،‌ باز بالاترین میزان تولید تحریر ۳۸ هزار تن بود.

اما در سال ۱۴۰۱ که نهایت تولید ۱۱۰ هزار تن بود،‌ یعنی ۷۰ هزار تن زیر بالاترین رقمی که تولید شده است،‌ ما ۴۱ هزار و ۷۰۰ تن تحریر تولید کرده‌ایم.

از سوی دیگر بالاترین میزان کاغذ ارسالی ما به آموزش و پرورش یعنی شرکت افست و چاپ تحریر در همان سال ۱۴ هزار تن بود. سال گذشته طبق تعهد ۳۰ هزار تن بود. ۲۷ هزار و ۸۰۰ تن را در سال انجام دادیم و یک مقدار هم در سال بعد انجام شد.

۲۱درصد بازگشتی به‌دلیل نقص را به ۶درصد رساندیم

در همان زمان که بالاترین میزان تولید اتفاق می‌افتاد و چوب آلات ما چوب‌آلاتی بود که برای این صنعت تعریف شده بود، ۲۱ درصد از تولید ۳۸ هزار تنی کاغذ (بازگشتی) ریجکتی بود. یعنی ۷۹ درصد کاغذ مورد قبول(اکسپتی) داشتیم.

سال ۱۴۰۲ با همت متخصصان در حالیکه چوب مورد استفاده از گونه‌های باغی، گز، انواع مرکبات و مقدار اندکی هم از واردات بود،‌ ۶ درصد ریجکتی داشتیم، یعنی ۹۴ درصد کاغذ تولید شده قابل پذیرش و بدون مشکل بود، این نشان می‌دهد که هرچه مداومت در تولید بیشتر باشد، طبیعتا کیفیت نیز افزایش پیدا می‌کند.

سال‌هایی بود که ما تحویل به‌موقع نداشتیم، در سال‌های ۹۷ و ۹۸ با عدم تحویل به‌موقع روبه‌رو بودیم که این مشکلات اکنون برطرف شده است. وجود سوراخ در محموله‌ها که به ۹۵ درصد رسیده بود، یکی از مشکلاتی بود که کاغذ مازندران داشت، که حالا برطرف شده است. وجود پرز در کاغذ به‌صورت ۱۰۰ درصد حل شده است،‌ چاپ‌پذیری نامناسب به‌صورت ۱۰۰ درصدی حل شده است.

پس این تأکید دولت بر خودکفایی کاغذ اگر استمرار داشته باشد دو اتفاق خواهد افتاد‌؛ اول میزان تولید افزایش پیدا خواهد کرد و دوم که مهم‌تر از آن هست این است که کیفیت کاغذ تولیدی افزایش پیدا می‌کند.

ما قابلیت این را داریم؛ هم روی درجه روشنی کاغذ کار کنیم هم کاغذهای مناسب دفتر مشق تولید کنیم،‌ سال گذشته با یکی از برندها همکاری داشتیم و دفترچه‌های اقتصادی تولید کردیم.

از ۲۰۰هزار تن چوب مورد نیاز تنها توانستیم ۱۵هزار تن وارد کنیم

* آقای نیک‌نژاد،‌ مشکل دسترسی به چوب مرغوب با واردات حل نخواهد شد؟

ما در سال ۲۰۰ هزار تن چوب مصرف می‌کنیم، سال قبل چه میزان چوب وارد شده و امسال چقدر توانستیم چوب وارد کنیم؟ تاکنون ۱۵ هزار تن چوب وارد کشور شده است،‌ یعنی کمتر از ۱۰ درصد. استفاده از چوب خارجی باتوجه به کیفیت،‌ مصرف آب اکسیژنه کمتر، ارائه خمیر چیپس مناسب‌تر، ضریب تبدیل بالاتر و مقرون به صرفه بودن به لحاظ کمتر مصرف کردن خمیر کاغذ به صرفه ا‌ست. اما ما ظرفیت‌هایی در کشور داریم که اگر دستگاه دست به دست هم بدهند این ظرفیت‌ها آزاد می‌شود.

اخیرا شنیدم کارگروه کاغذ کشور یک مصوبه‌ای داشته که از طریق وزارت جهاد کشاورزی، سازمان جنگل‌ها را مجاب کند به برداشت چوب از چنگل توسط کارخانه مازندران و شنیدم در برنامه‌ هفتم برداشت چوب‌های شکسته و افتاده تصویب شده است.

سازمان جنگل‌ها بدهی خود به کارخانه را پرداخت کند

ما یک طلب بسیار سنگین از سازمان جنگل‌ها و مراتع داریم و چند سال است برای گرفتن این طلب خویشتن‌داری کردیم و خواستیم از مسیر درست این طلب را پیگیری کنیم چون تعاملاتی داریم چون ۱۸۸ هزار هکتار از جنگل‌های شمال را همکاران ما در شرکت چوب و کاغذ مازندران محافظ هستند، به‌دنبال این نیستیم که باری بر دوش دستگاه‌های حافظ محیط زیست باشیم.

ترک تشریفات مناقصه چوب‌های شکسته و افتاده در جنگل به‌نفع تولید تحریر

این مطالبه قابل پرداخت است،‌ شکسته و افتاده‌هایی که به اشخاص می‌دهید و در مناقصه بفروش می‌رسانید،‌ افرادی که چوب را در جایی استفاده می‌کنند که برای کشور نیاز حیاتی نیست،‌ بیایید با قیمت کارشناسی خارج از مناقصه و ترک تشریفات به کارخانه بدهید‌، ما هزینه آن را نیز پرداخت می‌کنیم. چون ما توان اینکه در مناقصه شرکت کنیم و با سایرین رقابت کنیم به‌دلایل متعدد نداریم، ما یک شرکت دولتی هستیم،‌ شرکت‌های دیگر شاید برایشان مقرون به صرفه باشد با قیمت بالاتر از قیمت کارشناسی قیمت‌گذاری کنند‌، اما برای ما مقرون به صرفه نیست.

تقاضای من این است که دولت سازمان جنگل‌ها را مجاب کند که با ترک تشریفات برای تولید کاغذ، چوب‌هایی شکسته و افتاده‌، برداشت‌هایی که در طول طرح‌های عمرانی، جاده‌سازی و… وجود دارد را به ما اختصاص دهد. اکنون سازمان جنگل‌ها به عنوان یک منبع درآمدی این چوب‌ها را به مناقصه می‌گذارد.

اگر چنین شود،‌ حدود ۶۰ درصد نیاز ما تامین خواهد شد. از سوی دیگر کیفیت چوب‌ها نیز مناسب است، طبیعتا بر کیفیت کاغذ اثر می‌گذارد.

واردات خمیر کاغذ با ارز دولتی هنوز روی کاغذ مانده و عملیاتی نشده است

درباره خمیر کاغذ نیز باید یک نکته‌ای را بگویم،‌ واردات خمیر کاغذ مصوبه کارگروه شده و در تالار اول رفته است، ولی این موضوع هنوز روی کاغذ مانده و عملیاتی نشده است، هنوز یک کیلو خمیر نتوانستیم با دلار ۲۸ هزار و پانصد تومانی وارد کنیم،‌ کما اینکه با دلار تالار دوم یعنی ارز نیمایی ۴۰ هزار تومانی هم نتوانستیم. چون ممکن است نهاد نظارتی از ما ایراد بگیرد که مشمول مصوبه ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی هستید چرا ارز نیمایی گرفتید؟

واردات خمیر کاغذ در اختلاف بین صمت و بانک مرکزی گرفتار است

اکنون ما در اختلاف بین وزارت صمت و بانک مرکزی مانده‌ایم‌ و بلاتکلیف هستیم. چند پیشنهاد خارجی با قیمت خیلی مناسب گرفتیم که اگر این اتفاق بیفتد شاید روی قیمت کاغذ هم تاثیر بگذارد. بازار کاغذ را تحت تاثیر قرار بدهد و این هم هنوز عملیاتی نشده است. علی رغم تاکیدی که معاون اول رئیس جمهوری دارند ولی هنوز در اختلاف بین وزارت صمت و بانک مرکزی مانده است،‌ اگر این موضوع حل شود، بخشی از دغدغه ما مرتفع خواهد شد.

مشکلات برطرف نشود حداکثر ۵۰هزار تن تولید داریم/ برطرف شود ۷۰هزار تن

* اشاره کردید که چه پیش‌نیازها و موانعی برای ورود به فاز دوم خودکفایی وجود دارد،‌ مشکلاتی که اگرچه حل شدنی است،‌ اما سالهاست باقی مانده و خبری از حل آن‌ها نیست،‌ اگر وضعیت حمایت در همین حد باقی بماند، یعنی ما شاهد این نباشیم که برداشت جوب از جنگل محقق شود، بحث انرژی تسهیل شود، وضعیت تولید در مازندران در سال آینده چطور خواهد بود؟ 

چوب و کاغذ مازندران بخشی از پازل خودکفایی در کشور است، ما به سهم خودمان آنچه که گفتیم را عمل کردیم، برای سال آینده اگر محدودیت انرژی مثل سال قبل و سال ماقبل آن باشد، طبیعتاً حداکثر توانی که ما داریم،‌ همان ۵۰ هزار تن است. بحث چوب‌آلات و مواد اولیه به کنار، مهمترین بحث ما بحث محدودیت‌های انرژی است که اگر حل نشود، ما بیشتر از ۵۰ هزار تن برای سال بعد نمی‌توانیم تولید کنیم، ولی اگر فکری برای محدودیت انرژی شود حتما من قول می دهم بین ۶۵ تا ۷۰ هزار تن برای سال آینده تولید خواهیم داشت. کما اینکه امسال هم بیشتر از ۵۰ هزار تن تولید خواهیم کرد، اگرچه تعهد ما ۵۰ هزار تنی بود ،‌ اما به دلیل نیاز کشور بیش از آن عمل خواهیم کرد.

وعده وزیر نیرو برای تأمین انرژی و عدم قطعی برق در تابستان

* مذاکراتی با دولت برای رفع این محدودیت‌های انرژی داشتید؟

وزیر نیرو بازدیدی از مازندران و کارخانه داشتند، قول‌هایی به ما دادند که نمی‌دانم آیا برای سال آینده عملیاتی خواهد شد یا خیر. بحث محدودیت برق برای ما جدی است، علاوه بر اینکه در تابستان قطعی برق داریم، سال گذشته در زمستان هم یک ماه قطعی برق داشتیم، قطعی گاز را می‌شود با سوخت‌های جایگزین به نوعی حل کرد، البته هزینه‌اش برای مجموعه تولیدی بالاتر خواهد بود،‌ چون هزینه حمل و نقل سوخت جایگزین اصافه می‌شود و به دستگاه‌ها نیز آسیب می‌رسد.

اما بدون برق هیچ کاری نمی شود کرد، امیدوارم قولی که وزارت نیرو برای سال آینده داد، محقق شود، اگر این اتفاق در زمینه رفع محدودیت انرژی اتفاق بیفتد، سال بعد بین ۶۵ تا ۷۰ هزار تن ما تولید کاغذ را خواهیم داشت.

* تولید این ۶۵ تا ۷۰ هزار تن کاغذ برای سال آینده مزیت اقتصادی نیز برای کارخانه خواهد داشت یا به مانند سنوات اخیر با روحیه جهادی به تولید خواهید پرداخت؟

به‌نظرم این تولید بیشتر ناشی از روحیه جهادی است‌، تا مزیت اقتصادی. اگر قرار باشد که به مزیت اقتصادی بیندیشیم، به‌جای کاغذ تحریر باید توانمان را روی تولید محصولات دیگر بگذاریم که حاشیه سود بالاتری دارد. ما می‌توانیم کاغذ کرافت با گرماژ پایین روی خط یک یعنی همین خطی که کاغذ تحریر تولید می‌کند‌، با حاشیه سود بالاتر تولید کنیم. کاغذ روتوگراور ۶۰ گرم که اصلا در بازار وجود ندارد با حاشیه سود خوب تولید کنیم. بنابراین روی خط یک قابلیتی وجود دارد که کاغذی غیر از کاغذ تحریر محصولاتی با گرماژ پایین‌تر که در کشور نیز قابلیت تولید آن وجود ندارد‌، (زیر ۵۰ گرم) تولید کنیم که در بسته‌بندی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کاغذ تحریر یک محصول اقتصادی برای ما نیست اما نیاز کشور است

من بارها گفتم، اگر دید اقتصادی داشته باشیم کاغذ تحریر یک محصول اقتصادی برای ما نیست، اگر به نیاز کشور توجه کنیم کاغذ تحریر نیازی برای کشور است که باید به تولید آن پرداخت.

ما به عنوان شرکتی که سهامدارش با دولت مرتبط است، تعهدی به دولت داریم،‌ بنابراین شاید بتوان بدون نگاه اقتصادی به تولید پرداخت‌، اما نمی‌توان از شرکت خصوصی نیز این انتظار را داشت. فضا برای شرکت‌های خصوصی که با سرمایه‌های شخصی به تولید تحریر می‌پردازند،‌ باید به گونه‌ای فراهم شود که این تولید برایشان بصرفد، هم به لحاظ قیمت هم به لحاظ حمایت. ما به نوعی به خودمان روی محصولات دیگر این فشار را وارد می کنیم که کاغذ تحریر را با توجه به برنامه دولت و تاکیداتی که مقام معظم رهبری داشتند،‌ تولید کنیم،‌ اما روی خطی که کاغذ تحریر می‌زنیم محصولات دیگری با توجه به نوع ماشین‌آلات می‌توان تولید کرد که سودآور باشد و طبیعتاً اگر بحث حمایتی نبود و خودکفایی و استقلال در کاغذ تحریر مطرح نبود، برنامه‌ریزی به سمت تولید محصولی غیر از کاغذ تحریر می‌رفت.

منبع: خبرگزاری تسنیم

انتهای پیام/