صف‌های طولانی دردسر جدید دیابتی‌ها/ محدودیت تولید و واردات علت کمبودهای مقطعی است

این روزها بیماران مبتلا به دیابت دوباره به دردسر افتاده‌اند، پس از بحران کمبود انسولین قلمی که مشقت‌هایی برای این بیماران ایجاد کرده بود، حالا مدتی است که با تکرار سناریوی نایاب شدن انسولین، بار دیگر نگرانی از تامین دارو در آن‌ها بالا رفته است؛ آن‌ها حالا و در روزهایی که کرونا همچنان سر سازگاری ندارد، در صف‌های طولانی و پر ازدحام می‌ایستند تا سهمیه‌ همیشگی‌شان را دریافت کنند.

به گزارش تیتر شمال؛ انسولین، مایه زندگی و امید به حیات بیماران دیابتی است، دارویی است که برای برخی از دوران طفولیت و برای برخی دیگر از دوران جوانی یا میانسالی به نیاز روزانه تبدیل شده که بدون مصرف آن، زندگی بسیار دشوار و حتی ناممکن می‌شود؛ در صورت عدم مصرف مناسب این دارو میزان قندخون افراد تا چندصد واحد افزایش می‌یابد که ممکن است در این حالت بیمار ممکن است با مشکلات زیادی مواجه شده و حتی مجبور به بستری در بیمارستان شود.

با وجود اطلاع همه مردم و به خصوص مسئولان از اهمیت داروی انسولین برای دیابتی‌ها که حتی به تعبیر یکی از این بیماران، انسولین به منزله‌‍‌ی هوا و نفس برای دیابتی‌ها است، اما پیدا کردن این داروی حیاتی گاه همانند پیدا کردن گنج نایاب شده و حتی برای برخی غیرممکن می‌شود.

انسولین قلمی که نیاز جمع بسیاری از بیماران دیابت است کمیاب شده و بیماران دیابتی با کمبود قلم انسولین دچار استرس و سردرگمی شده‌اند، برای این کمبود، علل مختلفی از تحریم‌ها تا قاچاق دارو به خارج از کشور مطرح می‌شود و بیماران همچنان منتظر راهکار وزارت بهداشت برای رفع مشکلات هستند.

برخی از بیماران دیابتی از صبح زود و پیش از طلوع آفتاب پشت در داروخانه‌ای خاص و مخصوص توزیع انسولین، منتظر می‌مانند تا شاید آن روز انسولین در داروخانه یا مراکز عرضه توزیع شود که البته اگر هم توزیع شود، مشخص نیست که این دارو به کدام بیمار می‌رسد و کدام یک باید روز دیگر را در این شرایط کرونایی پشت در داروخانه دیگر منتظر بماند.

طی هفته‌های اخیر، شاهد انتشار صف‌های طولانی متقاضیان در مقابل مراکز توزیع در فضای مجازی بودیم؛ متقاضیان با ابراز گلایه از وضع موجود، خواستار پیگیری مسئولان مربوطه در خصوص ساماندهی وضع موجود با توجه به شرایط کرونایی و ازدحام متقاضیان در مقابل مراکز توزیع شدند.

سید عباس موسوی رئیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران در گفت‌وگو با خبرنار ما در این باره می‌گوید: در خصوص کمبود انسولین در ابتدا باید توجه داشت که منظور از کمبود انسولین، کمبود انسولین قلمی است؛ در گذشته بیماران دیابتی از انسولین ویالی استفاده می‌کردند که این انسولین‌ها با سرنگ به بیمار تزریق می‌شود.

وی افزود: با گذشت زمان و آمدن انسولین‌های قلمی به بازار، سرعت استفاده از این انسولین‌ها به علت سهولت مصرف شدت گرفت و اکنون نیز اغلب بیماران دیابتی از انسولین قلمی استفاده می‌کنند، بنابراین انسولینی که کمبود آن مطرح شده است، انسولین قلمی است نه ویالی.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران، خاطرنشان کرد: انسولین قلمی با توجه به اینکه تولید داخلی آن خیلی محدود و در واردات آن هم کمی با مشکلاتی مواجه هستیم، هم اکنون بر اساس سهمیه به بیماران عرضه می‌شود.

این مسئول ادامه داد: البته اکنون به نسبت گذشته خیلی شرایط بهتر شده است و از عمق مشکلات با توجه به بهبود شرایط توزیع کاسته شده است؛ اما انسولین قلمی گاهی با مشکلاتی مواجه می‌شود.

موسوی بیان کرد: اکنون یک سری برنامه‌ها و راهکارها در دست اقدام است تا شرایط موجود بهبود پیدا کند.

وی اعلام کرد: ما برای جلوگیری از ازدحام در مقابل مراکز توزیع اقداماتی را انجام دادیم و از سویی دیگر مدتی است توزیع انسولین قلمی را با افزایش داروخانه‌های مختلف افزایش داده‌ایم؛ در گذشته تعداد مراکز توزیعی خیلی محدودتر بود.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران، عنوان کرد: اکنون هم بدنبال این هستیم که داروخانه‌هایی که تمایل و شرایط توزیع را دارند به این داروخانه‌ها اضافه کنیم، منتهی در کلیت کار گاها با مشکلاتی در توزیع مواجه می‌شویم که به عرضه و تقاضا بر می‌گردد.

به‌نظر می‌رسد نبود برنامه‌ای جامع برای تامین کامل نیازهای بیماران دیابتی و تغییر الگوی مصرف انسولین از ویال به قلمی، ناکارآمدی سازوکارهای نظارتی و برخی سودجویی‌ها در فرایند عرضه انسولین قلمی در کنار قاچاق معکوس این دارو به خارج از کشور دست به‌دست هم داده است و بیماران نیازمند این دارو را در این روزهای کرونازده با مشکلات زیادی مواجه کرده است؛ مسئله‌ای که برای بیماران مبتلا به دیابت که جزو گروه‌های پرخطر در برابر کووید-۱۹هستند بحرانی است.

انتهای پیام/