جای خالی بازارچه صنایع دستی در شهر رودخانه و دریا

به گزارش تیتر شمال؛ کوثر قیصری|در دل سبزترین تکه از نقشه‌ی این کشور، شهر رودخانه و دریا خودنمایی می‌کند؛ شهر ساحلی بابلسر که شهرک دریایی، سایه آبی آسمان بر دریای پارکینگ های دهگانه و ساحل سنگی اش تنها دلیل جذب مسافران و گردشگران نیست.

بابلسر مهد صنایع دستی و سوغاتی های متفاوت هم است، مهد هنرمندانی که سرپنجه هایشان، چوب، پارچه، سنگ و خاک را به کیمیا تبدیل می‌کنند.

کیمیاهایی که تنها در جشنواره‌ها و نمایشگاه های مقطعی به عرضه گذاشته می‌شوند و خلا یک بازارچه دائمی برای دسترسی راحت و نامحدود به زمان به آنها سخت احساس می‌شود.

*کیمیاهایی در دل هنر

مونا هادی‌پور هنرمند ۳۶ ساله بابلسری است که از سال ۷۸ کار با چوب را آغاز کرد.

او حالا دو کارگاه تولیدی دارد که غیر از خودش، چهار هنرمند دیگر به طور دائم با او همکاری می‌کنند، البته بسته به میزان سفارش‌ها، تعداد کارکنان کارگاه متغیر است.

کارگاهی برای تولید اکسسوری آشپزخانه، اتاق کودک، هتل و رستوران

*کارگاهی کاملا گیاهی

او کمتر از دو سال است که مجوز تولید صنایع دستی دریافت کرده اما در همان اولین تجربه ای که هنرش را در معرض داوری مهر اصالت قرار داد، موفق به کسب آن شد.

صفر تا صد مواد اولیه به کار رفته در محصولات هنری کارگاه خانم هادی پور، گیاهی است و هیچ ماده شیمیایی در آن ها به کار نمی رود.

*صفر تا صد این کارگاه از مواد گیاهی است

چوب های به کار رفته در این محصولات، چوب های وارداتی هستند و از کشورهایی که صنعت جنگل داری دارند، وارد می‌شوند، در این کشورها به ازای هر درختی که قطع می‌شود یک درخت جایگزین می‌شود.

*بازیافت بسته‌بندی صنایع‌دستی

بسته بندی این محصولات به هیچ عنوان با نایلون و پلاستیک انجام نمی‌شود و قابل بازیافت و استفاده‌ی مجدد هستند.

* نمایشگاه های داربستی در شان هنرمندان نیست

او می‌گوید: در مقایسه با میزان سرمایه گذاری که برای تولید در کارگاه‌هایم کرده ام، سود چندانی از فروش محصولات ندارم.

*فروش اینترنتی صنایع‌دستی

مونا هادی پور ادامه می‌دهد: بیشتر فروش‌مان اینترنتی است که آن هم به خاطر شرایط اقتصادی نامطلوب مردم، در مقایسه با سال‌های گذشته بسیار کاهش پیدا کرده است.

*بازارچه دائمی؛ آرزوی هنرمند صنایع دستی

*خلا وجود بازارچه دائمی صنایع‌دستی

مونا هادی‌پور از خلا یک بازارچه دائمی برای عرضه‌ی صنایع دستی و محصولات هنری شان گلایه می کند.

او می‌گوید: احداث یک بازارچه دائمی که در شان هنرمند باشد؛ یعنی از مرحله‌ی طراحی تا اجرای آن تخصصی و بافکر انجام شده باشد و موقعیت مکانی و نوع سازه اش مناسب باشد، بهترین گزینه است.

هادی پور اضافه می‌کند: نمایشگاه‌های مقطعی در یک محوطه با داربست در خور هنرمندان نیست؛ البته در نمایشگاه‌های مقطعی فروش خوبی داریم و با وجود هزینه‌ای که برای اضافه کاری پرسنل و اجاره‌ی غرفه می‌پردازیم، باز هم سود خوبی به دست می‌آوریم. اما اگر این نمایشگاه طولانی و دائمی باشد قطعا از هر نظر هم به سود هنرمند خواهد بود و هم به سود گردشگری شهرستان و استان.

 اگر مهمانان و مسافرانی از شهرها و کشورهای دیگر به مازندران بیایند، می توانند به گالری یا بازارچه صنایع دستی به عنوان گزینه‌ای برای گردشگری فکر کنند.

او ادامه می دهد: ما پیشنهادها و طرح هایی به هتل ها، اقامتگاه ها و دفاتر مسافرتی دادیم که مسافران را در بدو ورود به شهرستان، برای بازدید از صنایع دستی و محصولات هنری ما دعوت کنند اما قطعا وجود یک بازارچه ی دائمی، کار را برای ما و گردشگران راحت‌تر می‌کند.

*وقتی پشت هنرمندان خالی است

* کاهلی شهرداران در حق هنرمندان صنایع دستی

بابلسر به عنوان اولین شهر استان در سال ۱۳۹۷ امتیاز برپایی بازارچه دائمی صنایع دستی را دریافت کرد اما پیگیری ها بعد از گذشت ۵ سال هنوز هم به سرانجام نرسیده است.

لطف پور، کارشناس صنایع دستی این شهرستان می گوید:  مکانی را در مجتمع تجاری راما بابلسر برای عرضه صنایع دستی هنرمندان اجاره کرده بودیم اما این مجمتع نه تنها پاخور خوبی داشت، بلکه رطوبت بالای محوطه اش باعث شد خیلی زود آن جا را ترک کنند.

او ادامه می‌دهد: اکنون رایزنی‌هایی برای جانمایی بازارچه ی صنایع دستی است اما شهرداران هنوز پای کار اجرای وعده‌ها نیامده‌اند.

شهرساحلی بابلسر، چیزی قریب به ۲۰۰ هنرمند صنایع دستی دارد و خلا بازارچه دائمی صنایع دستی یکی از مهمترین نقاط ضعف این شهرستان محسوب می‌شود.

شهری که با ظرفیت‌های موجود، نیاز اساسی به پیشرفت در حوزه گردشگری دارد.

لطف پور ادامه می‌دهد: اسکان هنرمندان در ساختمان کنونی شهرداری بابلسر را با توجه به احداث ساختمان جدید که قصد نقل و انتقال به آن را دارند، برای راه اندازی بازارچه دائمی صنایع دستی پیشنهاد دادیم اما با آن موافقت نشد.

*هنری که در *تجربه اول مهر اصالت گرفت

او می‌گوید: اگر این اتفاق مثبت بیفتد، می تواند از هر نظری برای بابلسر خوب باشد که هم ضعف های گردشگری و هم میراث فرهنگی شهرستان را پوشش دهد‌.

بابلسر می‌تواند به پایلوتی برای بازارچه ی صنایع دستی تبدیل شود تا مسافران شهرهای مختلف مازندران، برای تهیه صنایع دستی و سوغاتی به این شهر ساحلی سفر کنند.

اما این تنها خواسته‌ی هنرمندان بابلسری نیست؛ بلکه مطالبه همه هنرمندان و صنعتگران استان است که هم می‌تواند به جنبه فرهنگی کمک کند و هم جنبه گردشگری.

منبع: خبرگزاری فارس

پایان پیام/